อัตตอร เนชอบูรีย์ เป็นนักกวีและนักรหัสยะในศตวรรษที่6และ7 ทางจันทรคติ เขาเชี่ยวชาญในวิชาการต่างๆ เช่น อัลกุรอาน ฮะดีษ นิติศาสตร์ ตัฟซีร์ การแพทย์ ดาราศาสตร์ และเทววิทยา
อัตตอร มีบทกวีมากมายที่เกี่ยวกับความประเสริฐของคอลีฟะห์ ซึ่งแสดงให้เห็นว่าเขาอยู่ในมัสฮับอะห์ลิลซุนนะห์ แต่เขายังแต่งบทกวีหลายบทด้วยกันเพื่อสรรเสริญท่านอะลี และ อะห์ลุลบัยต์ อ. มากจนทำให้บางคนคิดว่าเขาเป็นชีอะฮ์
Elahinameh Asrarnameh, Khosrownameh เป็นหนึ่งในผลงานของ อัตตอร และ Tazkira al-Awliya เป็นผลงานร้อยแก้วเพียงชิ้นเดียวของเขา วันที่ 25 ฟัรวัรดีน ได้รับการขนานนามว่าเป็นวันชาติแห่งการรำลึกถึง อัตตอร เนชอบูรีย์ในปฏิทินอิหร่าน
อัตตอร เนชอบูรีย์ เป็นกวีชาวอิหร่านและนักรหัสยะแห่งศตวรรษที่ 6 และ 7 ตามจันทรคติ ไม่มีข้อมูลที่สมบูรณ์เกี่ยวกับรายละเอียดชีวิตของเขา เขาเกิดในปี 540 ฮ.ศ หรือ ฮ.ศ ในภูมิภาค Kadkan ใกล้ เนชอบูร เขาถูกจับและถูกจับเป็นเชลยโดยทหารมองโกลที่เนชอบูร และถูกสังหารในปี 617 หรือ 618 หรือ 627 ฮ.ศ
บิดาของเขาเป็นพ่อค้ายาสมุนไพร และอัตตอรก็เริ่มประกอบอาชีพเดียวกับบิดาของเขา เขาเดินทางไปอินเดีย อิรัก ซีเรีย และอียิปต์เพื่อแสวงหาความรู้ และกลับมาที่เนชอบูรและอาศัยอยู่ที่นั่นจนจากโลกนี้ไป
มีความขัดแย้งกันเกี่ยวกับนิกาย (มัสฮับ) ของอัตตอร มูฮัมหมัด ริฎอ ชะฟีอีย์ ก็อดกานี นักวรรณกรรมร่วมสมัย เชื่อว่า อัตตอร อยู่ในนืกายซุนนี แต่เขามีความรักเป็นพิเศษต่อวงศ์วานของท่านศาสดา ศ็อลฯ อัตตอร แต่งบทกวีมากมายเกี่ยวกับความประเสริฐของคอลีฟะห์ อบูฮะนีฟะฮ์ และ ชาฟิอีย์ ซึ่งอย่างไรก็ตาม จากการบรรยายเกี่ยวกับความประเสริฐของท่าน อิมามอาลี อ. และ อะลุลบัยต์ อ. ในผลงานของเขาทำให้บางคนมองว่าเขาเป็นชีอะฮ์ ไม่ว่าจะเป็น กอฎี นูรุ้ลลอฮ ชูชตารีย์ ถือว่า อัตตอร คือชีอะต์ที่มีความอิคลาศมาก อัลลามะฮ์ เตะห์รานีย์ เขียนไว้ในหนังสือของเขาชื่อว่า ความเป็นเอกะของพระเจ้า จากคำพูดของอัตตอร บรรดานักวิชาการผู้ยิ่งใหญ่ ถือว่าเขาอยู่ในนิกายชีอะฮ์
ผลงานของ อัตตอร ได้แก่
ผลงานบทกวี: Elahinameh Asrarnameh Javahernameh Khosrownameh Sharh al-Qalb มุศีบัตนอเมะห์ มันติก อัลต็อยร์ หนังสือบทกวี Mukhtarnameh
ผลงานร้อยแก้ว หนังสือที่มีชื่อเสียงที่สุดเล่มหนึ่งของ อัตตอร คือ Tazkira al-Awliya ซึ่งเขียนขึ้นด้วยร้อยแก้ว หนังสือเล่มนี้ประกอบด้วยเรื่องราวและคำพูดผ่านนักรหัสยะถึงคำกล่าวของอิมาม ศอดิก (อ.) ถึง มันศูร ฮัลลาจ และปิดท้ายด้วยการกล่าวถึงอิมามบาเก็ร (อ.) อย่างสังเขป และยังกล่าวถึงบุคคลอื่นๆเช่น อบู ฮานีฟะฮ์ ชาฟีอี และอะหมัด บิน ฮัมบัลด้วย