جزیره کیش

نام جزیره کیش از نظر معنا به مفاهمیمی همچون ” تیردان ” یا ” ترکش ” می باشد. قبل از هر چیزی بدک نیست بدانید که این نام را برای این انتخاب کرده اند که وقتی بر بلندای اطراف این جزیره می ایستادند همچون تیری در ترکش قابل مشاهده بوده است. در داستان جزیره کیش بعضی از اندیشمندان و نویسندگان اسم ” کیان ” را برای این مقصد رویایی انتخاب کردند. در همین زمینه افسانه ای به گوش رسیده که به این شرح است : کیکاووس شاه وقتی به فارس رفت تختش بر روی سیراف فرود آمد و نام ” کیان ” از این جهت از روی سلسله کیانیان بر روی کیش گذاشتند. در ادامه نیار خوس دریا سالار یونانی که در سال 325 قمری از اسکندر خان ماموریت گرفت تا به جنوب ایران و به دریای عمان سفر کند تا اکتشافاتش را کامل تر کند ؛ به گفته و نوشته های نیار خوس در قرن 4 قبل از میلاد در جزیره کیش سکونت داشته است. لازم به ذکر است که آریان یکی از مورخان یونانی که جزیره کیش را به نام ” کامتینا ” یاد می کرده است، بر این باور بوده که وقتی نیار خوس در خلیج فارس مشغول سیر و سفرش بود کیش به دو اله ونوس و مرکور اختصاص داشته است. داستان این جزیره زیبا همچنان هم ادامه دارد و ما با توجه به توضیحات یاد شده به این جا رسیدیم که کیش در زمان هخامنشیان یکی از مرکز صید مروارید بین النهرین، هندوستان،عربستان و مرکز تجارت تاجران بزرگ دنیا بوده است و شهرت باورنکردنی داشته است و نیز در سال 1349 کیش مورد بازدید هیات کارشناسی قرار گرفت و با توجه به موقعیت جغرافیایی عالی و استراتژیکی ایده آلی که داشت به عنوان مرکز بین المللی توریستی تجاری مورد توجه بی نظیری قرار گرفت و بالاخره در سال 1371 با تاسیس سازمان منطقه آزاد کیش این جزیره جانی تازه گرفته و دوران توسعه کیش شروع شد و امروزه به یکی از توریستی ترین جزایر ایران نامبرده می شود.درباره تاریخچه کیش در بسیاری از کتاب ها نوشته شده است ، همان طور که گفته شد جزیره کیش یکی از قدیمی ترین جزیره های حاشیه خلیج فارس است و خوب است این را بدانید که  این جزیره از زمان هخامنشیان تا دوره ساسانیان در دست ایرانی ها بود ه ولی متاسفانه بعد از حمله عرب ها به ایران ، کیش به ‌دست خبیفه های اموی افتاد و تا مدت های زیاد در دست آن ها بود ، این ماجرا تا زمانی که یک ایرانی اهل ری قیام کرد ادامه داشت ، این ایرانی بر علیه خلیفه آن زمان قیام کرد و او را شکست داد و جالب است نه تنها کیش که تمامی جزیره های خلیج فارس و بحرین را به تصرف درآورد ، از آن زمان به بعد کیش از آن ایران شد ، در دوره سلجوقیان ، کیش به بزرگ‌ ترین مرکز تجاری خلیج فارس تبدیل شده بود و از بسیاری از کشورهای اطراف برای تجارت به این منطقه می آمدند ، قیاصره در این دوران قدرت را در به دست گرفتند ، این ها قومی فقیر بودند که شغل آبا اجدادیشان ، دزدی های دریایی بود و از همین طریق به ثروت زیادی دست یافته بودند ، قیش نام یکی از نیاکان این قوم بود و نام این جزیره به همین دلیل در گذشته قیس بوده است .   بعد از قیاصره ، پرتغالی ها به ایران حمله کردند و کیش و هرمز را گرفتند ولی دیری نپایید که ایرانی ها در زمان عباسی ، خلیج فارس و بحرین را فتح کردند و به دنبال آن جزیره های آن را گرفتند و بعد از این ماجرا بود که دیگر کیش به شکل رسمی تبدیل به یکی از جزیره های ایران شد ، در گذشته ، کیش یکی از مراکز مهم صید ماهی و مرکز تجارت مروارید خلیج فارس بود ، ولی با واردات مروارید ژاپن به بازار ایران ، از ارزش مروارید کیش کاسته شد و به دنبال آن جزیره کیش از اهمیتی که قبل داشت ، دیگر برخوردار نبود ، تا این که ویژگی‌های طبیعی ، سواحل زیبای مرجانی و آب‌ های زلال به داد این جزیره زیبا رسید و از اواخر دهه 40 شمسی ، جزیره کیش به مرکز توریستی بین ‌المللی تبدیل شد ، این کار با توسعه تمامی زیرساخت ‌های مدرن از جمله هتل ، نمایشگاه بین ‌المللی ، فرودگاه بین المللی کیش ، کازینو و اقامتگاه خانواده سلطنتی توسط محمد رضا شاه با بودجه دولت ف صورت گرفت ، لازم به ذکر است  جزیره کیش در سال 1361 به عنوان نخستین منطقه آزاد اقتصادی کشور برگزیده شد و امروزه یکی از مهم ترین مناطق تجاری و گردشگری کشور می باشد .کیش، جزیره ای است که درست در قلب خلیج فارس جای خوش کرده است که این جزیره از توابع شهرستان بندر لنگه در استان هرمزگان می باشد. کیش دارای شکلی تقریبا شبیه به بیضی میباشد و دارای مساحتی حدودا 92 کیلومتر مربعی و محیطی حدودا 45 کیلومتری (طول در محور شرقی-غربی برابر 15.5 کیلومتر و عرض در محور شمالی-جنوبی برابر 7.5 کیلومتر) است و با مشاهده نقشه کیش می توانید بفهمید که موقعیت جغرافیایی کیش به این صورته که در ربع اول طول سواحل 1360 کيلومتری جنوب ايران در دهانه خليج فارس و تقريبا در نزديک بخش انتهایی اين آبراه، در محدوده تنگه هرمز قرار گرفته است. مهمه بدونید که فاصله این جزیره زیبا تا تهران از راه هوایی حدود 1055 کیلومتر و از راه زمینی حدود 1600 کیلومتر می باشد.