เรื่องราวมหากาพย์และเหตุการณ์ทางประวัติศาสตร์ของอิหร่านมาจากยุค Sasanian ซึ่งส่วนใหญ่เกี่ยวข้องกับอิหร่านตะวันออกและเอเชียกลาง
ซัยยิด ฮาซัน อามีน ถือว่าสไตล์การเขียนชาห์นาเมห์ของเฟร์โดว์ซีมีที่มาจากสไตล์ของอัลกุรอาน นักวิจัยวรรณกรรมและนักวิชาการชาห์นาเมห์ส่วนใหญ่เห็นพ้องกันว่าเฟร์โดว์ซีเป็นชีอะฮ์ ในคำนำของหนังสือและตอนท้ายของเรื่องเล่า เขาได้สาธยายและสรรเสริญอัลลอฮ ซบ. ท่านนบีมูฮัมหมัด ซล. และท่านอิมาม อาลี อ.
ฮากีม อบุลกอเซ็ม ฮาซัน บิน อาลี เฟร์โดว์ซี ตูซีย์ ซึ่งเกิดประมาณปี 329 และ 330 ฮ.ศ. และเสียชีวิตเมื่ออายุได้ 80 ปีในปี 411 ฮ.ศ. กวีมหากาพย์ชาวอิหร่านผู้โด่งดังที่สุดและผู้แต่งชาห์นาเมห์เป็นหนึ่งในงานวรรณกรรมและมหากาพย์ที่ยิ่งใหญ่และยั่งยืนที่สุดในภาษาเปอร์เซีย หมู่บ้านทุกแห่งในอิหร่าน เฟร์โดว์ซี ได้รับการขนานนามว่าเป็นเทพเจ้าแห่งวาจาและเป็นบิดาแห่งภาษาเปอร์เซียสมัยใหม่ วันที่ 25 อูรเดเบเฮช ในปฏิทินประจำชาติของชาวอิหร่าน ได้รับการขนานนามว่าเป็น “วันแห่งการรำลึกถึง ฮากีม อบุลกอเซ็ม เฟร์โดว์ซี”
เฟร์โดว์ซี เป็นที่รู้จักในชื่อ ฮากีม มาหลาย อัสการ์ ดอดเบห์ ศาสตราจารย์ด้านวรรณกรรมแห่งรหัสยะ เชื่อว่าวิทยปัญญาของเฟร์โดว์ซี เป็นวิทยปัญญาประจำชาติของอิหร่าน ซึ่งมีพื้นฐานทางทฤษฎีและญาณวิทยาบนสัญชาตญาณและในแง่ของการปฏิบัติที่มีศีลธรรมและต้องอาศัยการขัดเกลาจิตวิญญาน ตามที่เขากล่าว เฟร์โดว์ซี ไม่เพียงแต่เป็นผู้ชุบชีวิตแก่ภาษาเปอร์เซีย ตำนานเทพเจ้าอิหร่าน ประวัติศาสตร์ของอิหร่าน แต่ยังเป็นผู้ฟื้นคืนวิทยปัญญาประจำชาติของอิหร่าน นั่นคือ วิทยปัญญาผู้รู้แจ้ง
ซัยยิด อาลี คาเมเนอี ผู้นำสูงสุดแห่งการปฏิวัติอิสลามแห่งอิหร่านชื่นชอบและหลงใหลในแนวคิดเกี่ยวกับฮิกมัตอิสลามและถือว่า วิทยปัญญาของเฟร์โดว์ซีได้รับอิทธิพลจากปรัชญาอิสลาม อยาตุลลอฮ์ อับดุลลอฮ์ ญะวาดี ออโมลี นักปรัชญาและนักศาสนศาสตร์ชีอะห์ เฟร์โดว์ซีเป็นผู้ที่เปลี่ยนประเด็นความเป็นเอกะของอัลลอฮ ซบ วิลายัตของอิมามัต และชีอะฮ์ให้กลายเป็นมหากาพย์ รวมถึงอิหร่านที่นับถือพระเจ้าองค์เดียวและนับถืออิสลาม และพิทักษ์วิลายัต ตามคำกล่าวของอยาตุลลอฮ์ อับดุลลอฮ์ ญะวาดี ออโมลี เขากล่าวถึงบทกลอนของเฟร์โดว์ซีนี้ว่า ฉันไม่รู้ว่าคุณคืออะไร ไม่ว่าคุณจะเป็นอะไรคุณก็คือคุณ
ชาห์นาเมห์ของเฟร์โดว์ซี เป็นหนึ่งในผลงานทางวรรณกรรมและศิลปะที่สำคัญที่สุดในโลก ซึ่งเป็นมรดกของชาวเปอร์เซีย หนังสือเล่มนี้เป็นการรวบรวมเรื่องราวมหากาพย์และเหตุการณ์ทางประวัติศาสตร์ของอิหร่านในช่วงยุคซัสซานิด ซึ่งจัดขึ้นและส่วนใหญ่เป็นของอิหร่านตะวันออกและเอเชียกลาง ประกอบด้วยเรื่องเล่าที่เป็นตำนาน วีรบุรุษ และประวัติศาสตร์ตั้งแต่รัชสมัยของคิโยมาร์ธจนถึงปลายยุคซัสซานิดของยาซเกิร์ดที่ 3 ชาห์นาเมห์เป็นที่สนใจของประชาชนชาวอิหร่าน และศิลปะการอ่านชาห์นาเมห์ได้ขยายวงกว้างตั้งแต่ศตวรรษที่ 5 จนถึงศตวรรษที่ 9 และไปถึงในยุคซาฟาวิด และเป็นช่องทางหนึ่งในการเผยแพร่นิกายชีอะฮ์
การนับถือพระเจ้าองค์เดียว ความเกรงกลัวพระเจ้า การมีศาสนา ความรักชาติ การช่วยเหลือผู้ขัดสน ความฉลาด ถือเป็นอุดมคติทางจิตวิญญาณของชาห์นาเมห์ เฟร์โดว์ซี เรื่องราวที่เกี่ยวกับวัฒนธรรมในชาห์นาเมห์ พยายามเชื่อมโยงวัฒนธรรมอิหร่านก่อนและหลังอิสลามเข้าด้วยกัน
บางคนกล่าวว่า ชาห์นาเมห์เขียนขึ้นในสมัยสุลต่านมะห์หมูดแห่งกัซนาวี และถูกมอบให้กับเขา และพวกเขาถือว่ามะห์หมูด คือ แรงจูงใจของเขาในการเขียนชาห์นาเมห์ ในขณะที่คนอื่นมองว่าลักษณะทางเชื้อชาติและประวัติศาสตร์ของสุลต่านมะห์หมูดนั้นขัดแย้งกับแนวทางนี้ แต่บางคนยังกล่าวด้วยว่า มะห์หมูด เป็นผู้สนับสนุนชาห์นาเมห์ในตอนแรก แต่ต่อมาไม่ได้สนับสนุนเนื่องจากความแตกต่างทางมัสฮับกับเฟร์โดว์ซี เพราะเฟร์โดว์ซีเป็นชีอะฮ์ และเคยเขียนบทกวีเกี่ยวกับอะห์ลุลบัยต์ อ.