บ้านพักสำหรับนักเดินทางชื่อ คอเญะห์ นาซัร เป็นของยุค Safavid ตั้งอยู่ในเมือง ญุลฟา ใกล้กับแม่น้ำ Aras และสะพาน Zia-ul-Mulk ผลงานนี้ได้รับการจดทะเบียนเป็นหนึ่งในผลงานระดับชาติของอิหร่านเมื่อวันที่ 17 อิสฟัน 1381 ด้วย ทะเบียนหมายเลข 7744
หลุมฝังศพของ เชค ชะฮาบุดดีน อะห์รีย์ มีอายุย้อนไปถึงยุค Safavid ตอนต้น ตั้งอยู่ใน อาห์ร มณฑล อาเซอร์ไบจานตะวันออก บนถนน เชค ชะฮาบ ผลงานนี้ได้รับการจดทะเบียนเป็นหนึ่งในผลงานระดับชาติของอิหร่านเมื่อวันที่ 18 ทีร 1311 โดยมีหมายเลขทะเบียน 179 สุสานแห่งนี้เป็นที่ตั้งของอารามและหลุมฝังศพของเชค ชะฮาบุดดีน อะห์รีย์ ซึ่งรวมถึง มัสยิด ระเบียงยาว หอคอยมัสยิด และห้องจำนวนหนึ่ง อารามแห่งนี้ได้กลายมาเป็นพิพิธภัณฑ์แห่งวรรณกรรมและรหัสยะมาตั้งแต่ปี 1374 ซึ่งเป็นพิพิธภัณฑ์แห่งรหัสยะเพียงแห่งเดียวในอิหร่าน
อารามเซนต์สเตฟานอส (ในภาษาอาร์เมเนีย Сурб Стапанос Ванк – ในภาษาอังกฤษ อารามเซนต์สเตฟานอส) เป็นโบสถ์ที่สำคัญที่สุดเป็นอันดับสองของชาวอาร์เมเนียในอิหร่าน รองจากโบสถ์แธดเดียส อาคารแห่งนี้ตั้งอยู่ในมณฑลอาเซอร์ไบจานตะวันออก ห่างจากเมือง ญุลฟา ไปทางตะวันตก 17 กิโลเมตร และอยู่ห่างจากฝั่งใต้ของแม่น้ำ Ares 3 กิโลเมตร ซึ่งเรียกสถานที่นี้ว่า “กะซัลว็อง” (อารามแดง) โบสถ์แห่งนี้สร้างขึ้นในศตวรรษที่ 9 แต่ได้รับความเสียหายอย่างหนักจากแผ่นดินไหว และได้รับการบูรณะใหม่ในยุคซาฟาวิด ผลงานนี้ได้รับการจดทะเบียนเป็นผลงานระดับชาติชิ้นหนึ่งของอิหร่านเมื่อวันที่ 15 อิสฟัน 1341 โดยมีหมายเลขทะเบียน 429 พื้นที่ทั้งหมดของโบสถ์ตั้งอยู่ในใจกลางของภูเขาและท่ามกลางธรรมชาติสีเขียวของเขตชายแดนเมืองญุลฟาและสาธารณรัฐอาเซอร์ไบจาน โบสถ์แห่งนี้เป็นที่เคารพของชาวคริสต์ทุกคนและทุกศาสนาไม่มากก็น้อย แต่จริงๆแล้วมันโบสถ์ของนักเผยแพร่ชาวอาร์เมเนีย ในวันเดียวของปี ชาวอาร์เมเนียหลายพันคนจะรวมตัวกันที่นี่เพื่อประกอบพิธีและพิธีกรรมเฉพาะของตน
ซิโนซก์ เป็นหนึ่งในหมู่บ้านของมณฑลอาเซอร์ไบจานตะวันออก ซึ่งตั้งอยู่ในหมู่บ้านซิโนซก์ศูนย์กลางของเมือง มารันด์ ซิโนซก์ เป็นหนึ่งในหมู่บ้านขั้นบันไดที่เก่าแก่ที่สุดในอิหร่านซึ่งล้อมรอบด้วยภูเขาและยังมีบ้านเรือนที่หลงเหลือจากยุค Safavid สุสานของหมู่บ้านแห่งนี้มีป้ายหลุมศพที่เก่าซึ่งเป็นเครื่องยืนยันถึงความเก่าแก่ของหมู่บ้าน ซิโนซก์เป็นหนึ่งในหมู่บ้านขั้นบันไดของมณฑลอาเซอร์ไบจานตะวันออก ซิโนซก์ตั้งอยู่ติดกับเมืองซิโนซ์ห่างจากเมืองมารันด์ไปทางตะวันตกเฉียงเหนือ 30 กิโลเมตร
รุบอ์ รอชีดีย์ เป็นหนึ่งในอาคารประวัติศาสตร์ที่มีคุณค่าของเมืองตับรีซซึ่งตั้งอยู่บนถนนอับบาซีย์ในสไตล์สถาปัตยกรรม ออซารีย์ อาคารเก่าแก่แห่งนี้ จริงๆแล้วเป็นมหาวิทยาลัยที่ก่อตั้งขึ้นในเมืองตับรีซในนามของรอชีดุดดีน ฟัฎลุลลอฮ์ ฮัมเมดานีย์เมื่อประมาณ 700 ปีก่อน ปัจจุบัน อาคารหลังนี้ในตับรีซมีร่องรอยเหลือเพียงเล็กน้อย รอชีดุดดีน ที่ปรึกษาของ กอซอน์ ข่าน ซึ่งเป็นหนึ่งในผู้ปกครองในยุคนั้น ซึ่งขณะนั้น มหาวิทยาลัยดังกล่าวมีสี่วิทยาลัยที่ตั้งอยู่ทั้งสี่ด้าน ซึ่งสถานที่แห่งนี้เป็นที่รู้จักในชื่อ รุบอ์ รอชีดีย์ ผลงานนี้ได้รับการจดทะเบียนเป็นผลงานระดับชาติชิ้นหนึ่งของอิหร่านเมื่อวันที่ 10 ออซัร ปี 1354 ของอิหร่าน โดยมีหมายเลขทะเบียน 943
สภารัฐธรรมนูญ เป็นหนึ่งในบ้านและพิพิธภัณฑ์ประวัติศาสตร์ของเมืองตับรีซ ซึ่งตั้งอยู่ทางตะวันตกของตลาดตับรีซในย่านรอซเตกูเชะห์ อาคารหลังนี้สร้างขึ้นในรูปแบบสถาปัตยกรรมสมัย กาจาร์ และเป็นทรัพย์สินส่วนตัวของมะห์ดี กูเซกะนานีย์ อาคารนี้ได้รับการจดทะเบียนในรายการอนุสรณ์สถานแห่งชาติของอิหร่านเมื่อวันที่ 21 เมห์ร ปี 1354 ด้วยหมายเลข 1171
ตลาด ตับรีซ เป็นตลาดที่ใหญ่ที่สุดและเป็นตลาดระดับโลก ซึ่งตั้งอยู่ในเมืองตับรีซประเทศอิหร่าน ตลาดนี้มีพื้นที่ประมาณหนึ่งตารางกิโลเมตร ตลาดตับรีซ ได้รับการขึ้นทะเบียนเป็นมรดกโลกโดย UNESCO ในเดือนโมร์ดอด ปี 1389 ก่อนหน้านี้ เนื่องจากที่ตั้งของเมืองตับรีซ ตั้งอยู่ตรงทางแยกของเส้นทางสายไหมและเป็นที่สัญจรของขบวนคาราวานนับพันที่เดินทางผ่านในแต่ละวันจากประเทศในแถบเอเชีย แอฟริกา และยุโรป เมืองและตลาดแห่งนี้จึงเจริญรุ่งเรืองอย่างมาก
อะฮัร เป็นหนึ่งในเมืองสำคัญของแคว้นอาเซอร์ไบจานตะวันออก ศูนย์กลางของเมืองอะฮัรและภูมิภาคอัรซาบารอน ซึ่งตั้งอยู่ทางตะวันออกเฉียงเหนือของแคว้นนี้ ซึ่งเป็นที่รู้จักในฐานะเมืองที่ใหญ่ที่สุด เมืองนี้อยู่ห่างจากตับรีซไปทางตะวันออกเฉียงเหนือ 90 กิโลเมตรบนถนนที่เชื่อมระหว่างจังหวัดตับรีซและอัรเดบีล ด้วยพื้นที่สวยงาม ทั้งภูเขา ที่ราบ และป่าไม้ ทำให้ที่นี่ถือเป็นพื้นที่ที่น่ารื่นรมย์ที่สุดแห่งหนึ่งในแคว้นอาเซอร์ไบจานตะวันออก ด้วยจำนวนประชากร 105,299 คน (ในปี 1395) มีพื้นที่ 12.76 ตารางกิโลเมตร (ในปี 1394) เมืองอะฮัรจึงเป็นเมืองที่มีประชากรมากที่สุดเป็นอันดับ4ของแคว้น รองจากตับรีซ มาราเกห์ และมารันด์
อุสกูว์ เป็นหนึ่งในเมืองทางตะวันตกของแคว้นอาเซอร์ไบจานตะวันออก และเป็นศูนย์กลางของเมืองอุสกูว์ เมืองนี้ตั้งอยู่บนเนินลาดตะวันตกเฉียงเหนือของเทือกเขาซาฮันด์ ที่มีระดับความสูง 1,579 เมตรจากระดับน้ำทะเลในปี 2016 อุสกูว์ มีประชากร 18,459 คน อุสกูว์ เป็นศูนย์กลางงานหัตถกรรมและการท่องเที่ยวที่สำคัญแห่งหนึ่งของแคว้นอาเซอร์ไบจานตะวันออก เมืองอุสกูว์ ถูกรู้จักในฐานะเมืองแห่งการพิมพ์ผ้าบาติกประจำชาติในอิหร่าน
ป้อมปราการตับรีซ (ป้อมปราการ อาลี ชาห์) อาคารแรกของป้อมปราการมีอายุย้อนกลับไปในสมัยอิลคานีย์ ในช่วงต้นศตวรรษที่ 8 ของฮิจญเราะห์ศักราช เป็นช่วงที่อาคารขนาดใหญ่ยังสร้างไม่เสร็จที่ถูกสร้างขึ้นโดยมีวัตถุประสงค์หลักคือการสร้างมัสยิด ในปีต่อๆ มา ป้อมปราการทางทหารได้ถูกสร้างขึ้นแทนโดยใช้กำแพงส่วนที่เหลือจากมัสยิดหลังแรก ซึ่งใช้เป็นเชิงเทินทหารทางตอนใต้ของกำแพงเมืองมาหลายปี อาคารหลังนี้ใช้เป็นป้อมปราการทางทหารโดยเฉพาะในสมัยกอญาร์ จนกระทั่งสิ้นสุดการปกครอง ในช่วงการปกครองของราชวงศ์กอญาร์ ปราสาทแห่งนี้เสร็จสมบูรณ์ด้วยการเพิ่มเติมส่วนต่างๆ เช่นโรงหล่อปืนใหญ่ อาคารทรงกลม และอาคารค่ายทหาร ส่วนที่เพิ่มเข้ากับกำแพงด้านแรกถูกทำลายในช่วงสมัยปาห์ลาวี บางส่วนก็ถูกทำลายในช่วงหลังการปฏิวัติด้วย ปัจจุบัน เหลือเพียงกำแพงด้านใต้ของป้อมปราการเท่านั้น ซึ่งเปิดให้บุคคลทั่วไปเข้าชมได้ในบางช่วงเวลาของวัน พื้นที่โดยรอบป้อมปราการมีการเปลี่ยนแปลงมากมายในช่วงหลายทศวรรษหลังการปฏิวัติ ในบริเวณรอบๆ ป้อมปราการ มีการสร้างมัสยิดขนาดใหญ่ที่เรียกว่า มุศ็อลลาใหญ่ของตับรีซ มัสยิดแห่งนี้ ใช้ในพิธีต่างๆที่เป็นงานของรัฐบาลและวันศุกร์ใช้เป็นที่นมาซวันศุกร์ ผลงานนี้ได้รับการจดทะเบียนเป็นผลงานระดับชาติชิ้นหนึ่งของอิหร่านเมื่อวันที่ 15 เดย์ ปี 1310 โดยมีหมายเลขทะเบียน 170