บ้านบูรูเยิรดีย์ เป็นหนึ่งในอนุสรณ์สถานทางประวัติศาสตร์ของเมือง กาชาน อาคารแห่งนี้ตั้งอยู่ในบริเวณสุลต่าน มีร์ อะหมัด และสร้างขึ้นในช่วงครึ่งหลังของศตวรรษที่ 13 ในช่วงสมัยกาญาร์ และได้รับการขึ้นทะเบียนภายใต้หมายเลข 1083 ในรายชื่ออนุสรณ์สถานแห่งชาติของประเทศ บ้านหลังนี้แสดงผลงานศิลปะที่สวยงามที่สุดชิ้นหนึ่งของสถาปัตยกรรมอิหร่าน โดยมีเครื่องเบี่ยงลมรูปพระจันทร์เสี้ยวที่สวยงามบนหลังคาห้อง การก่อสร้างอาคารมีอายุย้อนไปถึง ปี 1883
Sialk เป็นชื่อของอารยธรรมแห่งแรกของอิหร่านตอนกลางของกาชาน พื้นที่โบราณของSialk ซึ่งตั้งอยู่ในเขตฟีนของ Kashan มีอายุมากกว่าแปดพันปี เนินเขานี้เป็นซากปรักหักพังของซิกกูแรตอิหร่านโบราณ เกือบ 8,000 ปีก่อนคริสตกาล ผู้คนที่อาศัยอยู่ในถ้ำที่สูงของอิหร่านได้ย้ายไปยังที่ทะเลทรายตามการเปลี่ยนแปลงของสภาพอากาศ และเริ่มต้นชีวิตใหม่ ซึ่งมีความเจริญก้าวหน้าในอารยธรรมเมื่อเทียบกับยุคก่อน พวกที่เก่าแก่ที่สุดในทะเลทรายคือชาว Sialk ใกล้ เมืองกาชาน ซึ่งมีการพบร่องรอยการใช้ชีวิตของพวกเขา
ถ้ำ ราอีส มีทางเข้าหลักอยู่ในสวน Talar มีทั้งอุโมงค์ ทางเดินแคบๆ และยาว มีห้องต่างๆ 20 ห้อง มีบ่อน้ำหลายบ่อที่ลึกที่สุดถึง 10 เมตร มี 3 ชั้นซึ่งประกอบด้วย 2 ร่องน้ำที่เป็นวงกลมและแนวนอน
Niaser Square เป็นหนึ่งในอนุสรณ์สถานทางประวัติศาสตร์ของเมือง Niaser ห่างจาก กาชาน ไปทางตะวันตก 20 กิโลเมตร สิ่งปลูกสร้างนี้เรียกอีกชื่อว่า วิหารไฟ Sasanian แห่ง Niaser ตั้งอยู่ใกล้กับน้ำพุ Eskandarieh อยู่ตำแหน่งพื้นที่ท่องเที่ยว ทำให้เป็นหนึ่งในสิ่งปลูกสร้างสี่โค้งที่มีชื่อเสียงที่สุด นักวิจัยพิจารณาว่า อาคารนี้เป็นโครงสร้างจากยุค Parthian ตอนปลายหรือยุค Sassanid ตอนต้น อาคารหลังนี้ใช้ประโยชน์ได้หลายอย่าง เช่น ป้ายบอกทาง อนุสรณ์สถาน หลุมไฟ และหลุมฝังศพของผู้อาวุโส ผลงานชิ้นนี้อยู่ในยุค Sassanid ชื่อ วิหารไฟไนเซอร์ ซึ่งได้รับการขึ้นทะเบียนเป็นหนึ่งในผลงานระดับชาติของอิหร่านเมื่อวันที่ 12 พฤศจิกายน 1938 โดยมีหมายเลขทะเบียน 316
บ้านอามีรีย์ ซึ่งตั้งอยู่ที่ถนน Alavi ใน กาชาน สร้างขึ้นในสมัย Zandiyeh และได้รับการพัฒนาในสมัย Qajar มีโครงสร้างพื้นฐานที่กว้างขวาง มีห้องพัก 85 ห้อง บ้านหลังนี้ยังมีลานหลายส่วน โดยลานที่เก่าแก่ที่สุดคือ ลานด้านนอกและด้านใน บ้านหลังนี้เหมือนกับบ้านประวัติศาสตร์ส่วนใหญ่ใน กาชาน ประกอบด้วยสองส่วน ด้านนอกและด้านใน ในแต่ละส่วนจะมี เช่น สระน้ำ เฉลียง ห้องที่มี 3 ประตู และวังที่มี 7 ประตู ซึ่งสามารถมองเห็นพื้นที่ทั้งหมด ซึ่งปัจจุบันกลายเป็นที่พักของนักท่องเที่ยวทั้งในและต่างประเทศ
บ้าน ตะบาตะบาอีย์ ซึ่งขึ้นทะเบียนภายใต้เลขที่ 1504 สร้างขึ้นในช่วงครึ่งหลังของศตวรรษที่ 13 โดย Haj Seyed Jafar Tabatabai Natanzi หนึ่งในพ่อค้าของ Natanzi ที่อาศัยอยู่ใน กาชาน ในย่าน Sultan Amir Ahmad สถาปนิกคือ Ustad Ali Maryam Kashani รวมถึงการฉาบปูนและภาพวาดโดยลูกศิษย์ของ Mirza Abolhasan Sani al-Mulk Ghafari Kashani โดยอยู่ภายใต้การดูแลของเขา
ห้องอาบน้ำ สุลต่าน อามีร อะห์หมัด ในยุคสมัยของ Qajar ซึ่งตั้งอยู่ในจังหวัดกาชาน, ถนน อาลาวีย์- ซอยสุลต่าน อามีร อะห์หมัด ห้องอาบน้ำแห่งนี้ได้รับการจดทะเบียนให้เป็นหนึ่งในสถาปัตยกรรมประจำชาติของอิหร่านเมื่อวันที่ 3 มีนาคม 1977 โดยขึ้นทะเบียนเลขที่ 1351
มัสยิด ออกอโบโซร์ก เป็นมัสยิดและโรงเรียนขนาดใหญ่ใน เมืองกาชาน ซึ่งเป็นชื่อของนักวิชาการผู้ยิ่งใหญ่ ออกอ ซัยยิด มุตะชัรริอี มีฉายานามว่า ออกอโบโซร์ก มัสยิดหลังนี้สร้างขึ้นโดยค่าใช้จ่ายของผู้ใจบุญชื่อ ฮาจ มุฮัมมัด ตะกีย์ คอนบอน และลูกชายของเขาในกลางศตวรรษที่ 13 ในช่วงรัชสมัยของมูฮัมหมัดชาห์กาจาร์ (เสียชีวิต 1264 ฮิจเราะฮ์ศักราช)
หลุมฝังศพของ โซฮ์รอบ เซเพฮ์รี นักกวีชื่อดังเมือง กาขาน เป็นหลุมฝังศพที่รู้จักกันดีสำหรับชาวอิหร่านตั้งอยู่ในลานของฮะรัม Sultan Ali Ibn Mohammad Baqer Imamzadeh ในหมู่บ้าน Mashhad Ardahal (อยู่ห่างจาก กาชาน 42 กม. ทางตะวันตก) บรรดาผู้สนใจกวีผู้ยิ่งใหญ่ท่านนี้มักมาที่หลุมฝังศพของเขาและกล่าวคำสรรเสริญ
เรือกรีกเป็นหนึ่งในสถานที่ท่องเที่ยวของเกาะ คีช เรือลำนี้เกยตื้นเมื่อวันที่ 26 กรกฏาคม 1966 ใกล้หมู่บ้าน “บากู” เรือลำนี้สร้างในปี 1322 โดยบริษัทวิลเลียม แฮมิลตัน ของเมืองกลาสโกว์ น้ำหนักของเรือ 7061 ตัน มีความยาว 136 เมตร เรือลำนี้ได้เปลี่ยนมือระหว่างจากเจ้าของชาวอังกฤษ ชาวอิหร่าน และเจ้าของคนสุดท้ายคือชาวกรีก ชื่อเรือคือ “Empire Trumpet”, “Naturalist”, “Korush Parsi”, “Hamadan” และ ขณะเกยตื้นมีชื่อว่า “Kola F” สาเหตุของการเกยตื้นยังไม่เป็นที่เเน่ชัด