برج میلاد تهران نام برج مخابراتی چند منظورهای است که در شمال غربی تهران، پایتخت ایران قرار دارد. این برج با ارتفاع ۴۳۵ متر، بلندترین برج ایران،ششمین برج بلند مخابراتی جهان و نوزدهمین سازهٔ بلند نامتکی جهان است. این برج با ۱۳ هزار متر زیربنا از نظر وسعت کاربری سازهٔ رأس برج در میان تمامی […]
پل طبیعت تهران یک پل دو طبقه پیادهرو و غیرخودرویی است که در عباسآباد تهران قرار دارد. این پل که از نمادهای شهر تهران است از عرض بزرگراه مدرس میگذرد و بوستانهای طالقانی در شرق و آب و آتش در غرب را به هم متصل میکند. معمار و طراح این پل گروه «سازههای پارچهای دیبا» […]
برج آزادی که پیش از انقلاب ۱۳۵۷ ایران، به نام برج شهیاد شناخته میشد، یکی از اصلیترین نمادهای شهر تهران است و تقریباً در همه جای دنیا ایران را با این نماد میشناسند. در سال ۱۳۴۹ خورشیدی، توسط حسین امانت، معمار ایرانی طراحی و توسط مهندس محمد پورفتحی ساخته شد. برج شهیاد، به عنوان نماد […]
มัสยิดชาห์อาลี สร้างขึ้นในปี 847 ฮิจญเราะห์ศักราชโดยคำสั่งของมาลิก ชัมซุดดีน อาลี มีแผ่นจารึกสองแผ่นอยู่ในมัสยิดแห่งนี้ ซึ่งมีอายุย้อนไปถึงศตวรรษที่ 9 บนแผ่นจารึกแผ่นหนึ่งมีการสลักชื่อของผู้ก่อตั้งมัสยิด ชาห์ อาลี แผ่นจารึกอีกแผ่นเป็นอนุสรณ์ถึงการเสียชีวิตของ Amir Ghiyathuddin Mohammad Kayani จากราชวงศ์ Sistan
หอคอยมัสยิดกลาง แห่ง Khash เป็นของยุค Qajar ซึ่งตั้งอยู่ที่ Khash ถนน Imam Khomeini ผลงานนี้ได้รับการจดทะเบียนเป็นหนึ่งในผลงานระดับชาติของอิหร่านเมื่อวันที่ 6 มิถุนายน พ.ศ. 2520 โดยมีหมายเลขทะเบียน 2026 มีคำจารึกในมัสยิดที่ระบุถึงปีก่อสร้างหรือบูรณะว่าคือ เดือน ทีร ปี 1318 ของอิหร่าน
قلعه مچی یا قلعچه و بناههای وابسته آن مربوط به دوره صفوی در شهرستان هامون در سه کیلومتری شرق حوضدار سیستان و ۶ کیلومتری شهر سوخته و ۵۰ کیلومتری جنوب غربی شهر محمدآباد (هامون) جای گرفته است. این اثر در تاریخ ۹ آذر ۱۳۷۷ با شمارهٔ ثبت ۲۱۳۵ بهعنوان یکی از آثار ملی ایران به […]
โบสถ์บูชาไฟ Kirkouye หรือ โบสถ์บูชาไฟ Kirkushah (ซึ่งจดทะเบียนภายใต้ชื่อซากปรักหักพังของวิหาร (Kirko) ในรายชื่ออนุสรณ์สถานแห่งชาติ) เป็นอาคารและวิหารไฟตั้งแต่สมัย Sasanian ซึ่งตั้งอยู่ในเมือง Hirmand ผลงานชิ้นนี้ได้รับการจดทะเบียนเป็นผลงานระดับชาติชิ้นหนึ่งของอิหร่านเมื่อวันที่ 15 เดย์ ปี 1310 โดยมีหมายเลขทะเบียน 119
ชะฮ์เร่ซูคเตะฮ์ (เมืองที่ถูกเผา) ชะฮ์เร่ซูคเตะฮ์ (เมืองที่ถูกเผา) เป็นชื่อของรัฐบาลที่ปกครองในเมืองโบราณของอิหร่านแห่งนี้ที่ยังคงหลงเหลืออยู่ เป็นเมืองตั้งอยู่ทางใต้ของ เมือง Mohammadabad เมืองหลวงของเมือง Hamoon 30 กม. บนถนน Zabul-Zahedan ในจังหวัด Sistan และ Baluchestan เมืองนี้ถูกสถาปนาขึ้นบนลุ่มน้ำของปากแม่น้ำเฮลมันด์ไปจนถึงทะเลสาบฮามูน และครั้งหนึ่งเคยอยู่ริมฝั่งแม่น้ำนั้น ช่วงเวลาการก่อสร้างเมืองที่ยิ่งใหญ่แห่งนี้เกิดขึ้นพร้อมกับยุคสำริดและอารยธรรมจิรอฟต์ ในการประชุมครั้งที่ 38 ของ UNESCO เมื่อวันที่ 22 มิถุนายน 2014 ตามวันที่ 1 กรกฎาคม 2014 เมืองที่ถูกที่ถูกเผานี้ได้รับการขึ้นทะเบียนเป็นมรดกโลกของ UNESCO
Dahane Gholaman เป็นชื่อที่ต่อมาตั้งให้กับซากเมืองที่เกี่ยวข้องกับยุค Achaemenid ตั้งอยู่ในหมู่บ้าน กัลเอะโนว์ ของ เมือง Sistan ผลงานนี้มีชื่อว่า “ซากปรักหักพังเมืองหลวงเก่าของ Sistan (Dahane Gholaman)” ซึ่งได้รับการขึ้นทะเบียนเป็นผลงานระดับชาติชิ้นหนึ่งของอิหร่านเมื่อวันที่ 24 Shahrivar 1310 โดยมีหมายเลขทะเบียน 55 เมือง Dehane Gholaman เป็นชื่อของแหล่งโบราณคดีที่ตั้งอยู่ในจังหวัด Sistan และ Baluchistan ห่างจากหมู่บ้าน กัลเอะโนว์ ประมาณ 10 กม. ซากปรักหักพังและอนุสาวรีย์ของเมืองนี้ตั้งอยู่ในบริเวณที่เทอเรซยาวประมาณ 7 ถึง 8 กิโลเมตร ศูนย์วิจัย Dehne Gholaman ถูกค้นพบในช่วงทศวรรษที่ 1860 โดย Umberto Scharrato จากสถาบันอิตาลีประจำตะวันออกกลาง พื้นที่วิจัยนี้มีความยาว 15 กิโลเมตร กว้าง 80 เมตร ตั้งอยู่ในพื้นที่สามเหลี่ยมปากแม่น้ำซะนารูดที่ถูกทิ้งร้าง จนถึงขณะนี้ มีการระบุอาคาร […]
แม่น้ำ Sarbaz เป็นหนึ่งในแม่น้ำที่มีน้ำมากที่สุดในเมือง Sarbaz และยังเป็นหนึ่งในแม่น้ำที่มีน้ำมากที่สุดในจังหวัด Sistan และ Baluchistan แม่น้ำสายนี้ไหลจากภูเขาของภูมิภาค Sarbaz และไหลสู่เขื่อนพีชีน และจากเขื่อนพีชีนไหลลงสู่ทะเลโอมานภายใต้ชื่อบาฮูกลัท ความยาวของแม่น้ำ 313 กิโลเมตร กว้าง 1,450 เมตร ในช่วงที่น้ำลด น้ำในแม่น้ำสายนี้มักจะคงที่จากใจกลางเขต Sarbaz ไปจนถึง Dapkoor