ปราสาท รุสตั้ม โคเซฟ ตั้งอยู่ในหมู่บ้าน กันญ์ ในเมือง โคเซฟ ปราสาทแห่งนี้ตั้งอยู่บนเนินเขาสูงที่มองเห็นที่ราบ โคเซฟ และที่ราบ มอญอน และเป็นหนึ่งในปราสาทหลักของราชวงศ์ อิสมาอีลีย์ ของ กอเชสตอน ซึ่งมีการก่อสร้างครั้งแรกย้อนกลับไปในสมัย Sassanid และต่อมาได้มีการสร้างใหม่และนำกลับมาใช้ใหม่โดย อิสมาอีลิส บางคนเรียกปราสาท รุสตั้ม ว่าเป็นปราสาทของเด็กผู้หญิง ปราสาทนี้ได้รับการขึ้นทะเบียนเป็นผลงานระดับชาติของอิหร่านเมื่อวันที่ 23 กันยายน พ.ศ. 2545 โดยมีทะเบียนเลขที่ 10185
ปราสาทเนห์บันดอนเป็นของยุคพาร์เธียน – ยุคประวัติศาสตร์หลังอิสลาม – และตั้งอยู่ในเมืองเนห์บันดอนซึ่งเป็นปราสาทเก่าแก่ของเมือง อาคารหลังนี้ซึ่งเรียกอีกอย่างว่า ชาฮ์เดจซ์ และ ชาฮ์ดุสด์ เป็นอาคารป้อมเพื่อป้องกันที่คล้ายกับค่ายทหารขนาดใหญ่และพบว่ามีความจุจำนวนคนได้ถึง 3,000 คน สถาปัตยกรรมอิหร่านของปราสาทเนห์บันดอนมีเอกลักษณ์เฉพาะตัว เนื่องจากหินที่ใช้ในปราสาทแห่งนี้สร้างกำแพงปราสาทโดยไม่ใช้ปูน ปราสาทนี้ได้รับการจดทะเบียนเป็นหนึ่งในผลงานระดับชาติของอิหร่านเมื่อวันที่ 15 กรกฎาคม พ.ศ. 2479 โดยมีหมายเลขทะเบียน พ.ศ. 2477
ป้อมปราการ โคลอห์ฟารังกี เป็นหนึ่งในอนุสรณ์สถานทางประวัติศาสตร์ของเมือง บีรญันด์ อาคารหลังนี้สร้างขึ้นในสมัย Qajar และระหว่างปีฮิจเราะฮ์ศักราชที่ 1264 และ 1313 และปัจจุบันป้อมปราการแห่งนี้ตั้งอยู่ในเขตผู้ว่าการของบีรญันด์ อาคารหลังนี้ ซึ่งในอดีตเคยถูกเรียกโดยชื่ออื่นๆ เช่น ป้อมปราการ ฮุเซน อัดเดาละฮ์ , พระราชวัง บีบีอะรูซ และป้อมปราการซาร์การ์ มีแผนผังและการออกแบบเชิงพื้นที่ที่สมบูรณ์ที่สุดในส่วนชั้นล่าง และส่วนทางเข้าของป้อมปราการถูกสร้างขึ้นที่ด้านหน้าของชั้นล่าง ซึ่งสร้างส่วนโค้งที่สวยงามในอาคารที่มีซุ้มโค้งหลายแบบ ป้อมปราการนี้ได้รับการขึ้นทะเบียนเป็นผลงานระดับชาติของอิหร่านเมื่อวันที่ 11 สิงหาคม พ.ศ. 1376 โดยมีทะเบียนเลขที่ 1880
ปราสาทลูกสาว ฟิรดูวส์ ปราสาท ลูกสาว ฟิรดูวส์ เป็นป้อมปราการที่เหลืออยู่ที่ก่อตั้งโดย ราชวงศ์อิสมาอีลิส และมีอายุย้อนไปถึงศตวรรษที่ 5 และ 6 ปีฮิเราะฮ์ศักราช ซึ่งตั้งอยู่ 8 กิโลเมตรทางตะวันตกเฉียงเหนือของเมืองฟิรดูวส์ และ 2 กิโลเมตรจากหมู่บ้าน ฮะซันออบอด ปราสาทนี้ได้รับการขึ้นทะเบียนกับหมายเลข 29932 ในรายการผลงานระดับชาติของอิหร่าน
Taq-e Bostan (หมายถึงซุ้มประตูหิน) ซึ่งการสกัดหิน และจารึกมีขึ้นในสมัยซาซาเนียน ซึ่งตั้งอยู่ในอิหร่านในย่าน Taq-e Bostan ทางตะวันตกเฉียงเหนือของเมืองเคร์มอนชอฮ์และทางตะวันตกของอิหร่าน ผลงานชิ้นนี้สร้างขึ้นในศตวรรษที่สามและมีคุณค่าทางศิลปะและประวัติศาสตร์อย่างมาก ฉากประวัติศาสตร์หลายฉาก เช่น พิธีราชาภิเษกของโคสโร พารวีซ, พิธีราชาภิเษกของอัรด์ชีร ที่2, พิธีราชาภิเษกของชอฮ์พูรที่ 2 และ 3 ตลอดจนศิลาจารึก หลายแผ่นในอักษรปาห์ลาวี และพิธีล่าหมูป่าโดยพลม้า และเล่นดนตรี ซึ่งมีการสลักที่เครื่องดนตรีด้วย การมีของภูเขาและน้ำพุในสถานที่นี้ ทำให้กลายเป็นสถานที่ท่องเที่ยวที่สวยงามซึ่งเป็นที่สนใจมาตั้งแต่สมัยโบราณจนถึงปัจจุบัน
Behistun สถานที่ทางประวัติศาสตร์และวัฒนธรรม (ซึ่งได้รับการขึ้นทะเบียนเป็นสถานที่ ในรายชื่ออนุสรณ์สถานแห่งชาติของอิหร่าน) เป็นสถานที่ทางประวัติศาสตร์และโบราณคดีที่เกี่ยวข้องกับยุคประวัติศาสตร์ต่างๆ ก่อนอิสลาม หลังอิสลาม และยุคก่อนประวัติศาสตร์ Behistun เป็น พื้นที่ทางประวัติศาสตร์และวัฒนธรรม ที่ตั้งอยู่บนเนินเขา ซึ่งอยู่ใกล้กับถนนโบราณเส้น เคร์มอนชอฮ์ ไปยัง ฮาเมดอน ผลงานทางประวัติศาสตร์และวัฒนธรรมชิ้นนี้ได้รับการขึ้นทะเบียนเป็นหนึ่งในอนุสรณ์สถานแห่งชาติของอิหร่านเมื่อวันที่ 29 กันยายน 2002โดยมีหมายเลขทะเบียน 6463 จนถึงขณะนี้ งานประวัติศาสตร์ของภูเขาบิสตันจำนวน 28 ชิ้นได้รับการขึ้นทะเบียนในรายการอนุสรณ์สถานแห่งชาติของอิหร่าน และ 13 ชิ้นที่มีหินBehistunจารึกได้รับการขึ้นทะเบียนเป็นมรดกโลกโดย UNESCO เมื่อวันที่ 8 กรกฎาคม 2005
ศาสนสถานอนาฮิตา เป็นอนุสรณ์สถานทางประวัติศาสตร์ของเมืองค็องคอเว็ร ซึ่งตั้งอยู่ตรงถนนเส้นจากฮาเมดานไปยังเคอร์มันชาห์ ซึ่งตั้งอยู่บนถนนประวัติศาสตร์เฮกเมทาเน ติสโฟน ผลงานชิ้นนี้ได้รับการขึ้นทะเบียนเป็นผลงานระดับชาติชิ้นแรกของอิหร่านในงานระดับชาติของอิหร่าน เมื่อวันที่ 16 กันยายน 1931 โดยมีหมายเลขทะเบียน 31 อาคารหลังนี้เป็นอาคารหินที่ใหญ่เป็นอันดับสองในประเทศรองจาก Persepolis
ชะฮอร์คอพีย์ เป็นอาคารรูปสี่เหลี่ยมที่มีมาตั้งแต่สมัยซาซานิด ซึ่งตั้งอยู่ในวังชีรีน ทางตอนเหนือของเมืองนี้ ผลงานชิ้นนี้ได้รับการขึ้นทะเบียนเป็นหนึ่งในผลงานระดับชาติของอิหร่าน เมื่อวันที่ 12 กรกฎาคม ค.ศ. 2000 โดยมีหมายเลขทะเบียน 2746
รูปปั้น Hercules แกะสลักจากหินตั้งอยู่ตรงทางหลวงตะวันออก-ตะวันตกของเส้นทางสายไหม หรือ ทางหลวงโคโรซานในพื้นที่ประวัติศาสตร์ Biston ใกล้ เคร์มอนชอฮ์รูปปั้นนี้สร้างขึ้นในยุคซีลูกีย์
غار مرخرل (به کردی: مهڕ خهرهل) مربوط به دوران پارینهسنگی میانی است و در بیستون، محوطه تاریخی، فرهنگی بیستون واقع شده و این اثر در تاریخ ۱۹ اسفند ۱۳۸۰ با شمارهٔ ثبت ۴۸۸۵ بهعنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است.