รุเดะกีย์

อบูอับดุลลอฮ์ ญะอ์ฟัร บิน มูฮัมหมัด บิน ฮากีม บิน อับดุลเราะห์มาน บิน อาดัม รู้จักกันในชื่อ รุเดะกีย์ หรือที่รู้จักในนามปรมาจารย์แห่งกวี เกิดเมื่อวันที่ 4 เดย์  ปี 237 เป็นกวีชาวอิหร่านผู้โด่งดังคนแรกในสมัยซามานี ในศตวรรษที่ 4 ฮ.ศ. เขาเป็นปรมาจารย์ด้านกวีแห่งศตวรรษนี้ในอิหร่าน

เขาเกิดในหมู่บ้านชื่อ Banuj Rudak (Panjkent ในปัจจุบันคือทาจิกิสถาน) ในเขต Rudak ใกล้ Nakhshab และ Samarkand

ทักษะอย่างหนึ่งของเขาคือการใช้ภาพในจินตนาการ ไม่ว่าจะเป็นการเปรียบเทียบ และอุปมาอุปไมยในบทกวีของเขา ภาพที่ รุเดะกีย์ ใช้ในบทกวีของเขา ไม่เหมือนกวีสไตล์โคราซานีของนักกวีคนอื่นๆ ในบรรดาภาพต่างๆการเปรียบเทียบถือเป็นองค์ประกอบที่สำคัญที่สุดในบทกวีของรุเดะกีย์  อุปมาส่วนใหญ่ของเขาเป็นแบบประสาทสัมผัส

รุเดะกีย์ เป็นหนึ่งในนักวรรณกรรมเปอร์เซียกลุ่มแรกๆ เขาสร้างสรรค์ผลงานมามากมาย น่าเสียดาย มีเพียงบางส่วนเท่านั้นที่มาถึงเรา

ผลงานที่สำคัญที่สุดของเขาคือ Kalileh และ Damneh Manzoom นอกจากนั้น ยังมีมัษนาวีย์ทั้ง3ของเขาที่มาถึงเรา และ ก็ยัง มีบทกวีอื่นเพียงไม่กี่บทเท่านั้นที่ยังหลงเหลืออยุ่เชคบาฮาอีย์ กล่าวในหนังสือของเขา กัชกูล  ว่า บทกวีใน Kalileh และ Damneh ของรุเดะกีย์ มี 12,000 บท นี่คือกวีที่ยังเหลืออยู่จาก Kalileh และ Demeneh ของรุเดะกีย์ เขาเกิดในช่วงครึ่งหลังของศตวรรษที่3 รุเดะกีย์ได้รับความรักอย่างมากจากในวังของ Amir Nasr Samani และได้รับทรัพย์สินมากมาย ว่ากันว่า รุเดะกีย์ เขียนบทกวีประมาณ 100,000 บท และยังมีผลงานด้านดนตรีอีกด้วย

ในช่วง3ปีสุดท้ายของชีวิต รุเดะกีย์ ถูกขุนนางละเลย เขาจึงได้กลับไปยังบ้านเกิดที่เมืองโบนาจ รุเดะกีย์เสียชีวิตที่นั่นในปี ฮ.ศ. 329 (ค.ศ. 941)