บ้านพักสำหรับนักเดินทางนามว่ามูฮัมหมัด ออร์บอด ซึ่งสร้างมาจากหิน อยู่ในยุคของยุค Seljuk ตั้งอยู่ทางตอนกลางของเมือง กุม ซึ่งอยู่ในหมู่บ้าน มูฮัมหมัด ออร์บอ บ้านพักแห่งนี้ มีพื้นที่หลายเฮกตาร์ด้วยกัน และเป็นหนึ่งในบ้านพักที่ใหญ่ที่สุดในอิหร่าน ผลงานชิ้นนี้ได้รับการขึ้นทะเบียนเป็นหนึ่งในผลงานประจำชาติของอิหร่าน เมื่อวันที่ 31 ตุลาคม 1998 โดยขึ้นทะเบียนหมายเลข 2138 

บ้านพักสำหรับนักเดินทางสร้างจากดิน ตรงสะพานเดลัก สร้างในสมัยกาจาร์ ตั้งอยู่ตอนกลางของเมืองกุม อยู่นอกหมู่บ้านมาลิกออร์บอด ผลงานนี้ได้รับการขึ้นทะเบียนเป็นหนึ่งในผลงานระดับชาติของอิหร่านเมื่อวันที่ 10 มีนาคม 2002 โดยขึ้นทะเบียนหมายเลข 4867    

บ้านพักสำหรับนักเดินทางดีรคาชีน หนึ่งในบ้านพักที่ใหญ่ที่สุดในอิหร่าน ตั้งอยู่บนถนนแห่งประวัติศาสตร์จาก เมือง เรย์  ไปยัง เมืองกุม ซึ่งอยู่ใจกลางอุทยานแห่งชาติคาวีร คุณลักษณะเฉพาะของผลงานนี้ ทำให้ได้รับการขนานนามว่า “แม่ของบ้านพักของอิหร่าน”ดีรคาชีน ห่างจากเมืองกุม ไปทางตะวันออกเฉียงเหนือ 80 กม. (ห่างจากทางหลวง Garmsar 60 กม.) และห่างจาก

บ้าน ยัซดอน พานอฮ์ ตั้งอยู่ละแวกไร่ฝ้ายในเมืองกุม ซึ่งอยู่ในยุคกาจาร์ตอนปลาย และช่วงต้นของ ราชวงศ์ปาลาห์วี คฤหาสน์ ยัซดอน พานอฮ์แห่งเมืองกุม มีสถาปัตยกรรมอิหร่านที่โดดเด่น อาคารหลังนี้อยู่ใกล้กับตลาดเก่าซึ่งเป็นสถานที่ค้าขายที่เก่าแก่ที่สุดในเมือง และถูกใช้เป็นที่พักอาศัยเมื่อไม่นานมานี้ รูปแบบการก่อสร้างรวมถึงวัสดุที่ใช้ และข้อมูลจากเจ้าของ อาคารหลังนี้เป็นอาคารสองชั่วอายุคน มีอายุเกือบ 120 ปี ซึ่งเป็นของสมัยกาจาร์ตอนปลายและสมัยราชวงศ์ปาลาห์วีตอนต้น ในบ้านหลังนี้มีการเตรียมสิ่งอำนวยความสะดวกไว้อย่างดีและดีเยี่ยม

มัสยิดญาเมียะอ์ หรือ มัสยิดญาเมียะอ์ อะตีก เป็นหนึ่งในมัสยิดเก่าแก่ของเมืองกุม มัสยิดแห่งนี้สามารถเข้าถึงได้จากถนน ออซาร ทางหลวง อัมมาร ยาซีร และอุโมงค์เฆาะดีร  มัสยิดแห่งนี้เป็นที่รวมของอาคารหลายยุคหลายสมัย ปีที่ก่อสร้างโดมอาคาร ปี 529 ฮิจญเราะห์ศักราช  ตามคำอธิบายในหนังสือมีรอาตุ้ลบุลดาล อาคารแห่งนี้ถูกสร้างขึ้นในช่วงครึ่งหลังของศตวรรษที่สาม     มัสยิดญาเมียะอ์แห่งนี้ของเมืองกุม เป็นหนึ่งในมัสยิดเก่าแก่ของเมืองซึ่งไม่ทราบถึงผู้ก่อตั้ง

บ้านของอิมามโคมัยนี ตั้งอยู่ในเมืองกุม ในเขตซะฟออีเยะฮ์ อาคารนี้มีอายุเกือบหนึ่งศตวรรษ อิมามโคมัยนีซื้อบ้านหลังนี้ในปี ค.ศ. 1956 และอาศัยอยู่ในบ้านหลังนั้นถึงปี ค.ศ. 1963 ในปี ค.ศ. 1994 บ้านหลังนี้ถูกมอบให้เป็นบ้านของซัยยิด อาลี คอเมเนอี โดยซัยยิด อะห์หมัด โคมัยนี   บ้านหลังนี้ได้รับการจดทะเบียนขึ้นในรายชื่ออนุสรณ์สถานแห่งชาติของอิหร่านโดยองค์กรมรดกทางวัฒนธรรมในปี

บ้านมุลลา ศัดรอ อยู่ระหว่างการบูรณะตั้งแต่ปี 2012 มีการปรับปรุงเพื่อที่จะดึงดูดนักท่องเที่ยวและผู้คนจำนวนมากให้มาเยี่ยมชม    บ้านหลังนี้ถูกจัดอยู่ในผลงานระดับชาติของอิหร่านในปี 1996 และเป็นหนึ่งในสถานที่ท่องเที่ยวที่น่าสนใจที่สุดของเมืองกุม  บ้าน มุลลา ศัดรอ ประกอบด้วยโดม  และนักท่องเที่ยวจำนวนมาก ต่างเยี่ยมชมส่วนอื่นๆ ที่ได้รับการบูรณะ   บ้านหลังนี้ ประกอบด้วยโดมที่มีสี่มุม เป็นบ้านที่มีหลังคาทรงโดมและมองเห็นวิวดอกไม้ เหมือนกับที่เราเคยเห็นบ้านในเขตร้อน

ชื่อเก่าของโรงเรียน ฟัยซีเยะฮ์ ชื่อใหม่ของโรงเรียน:มีชื่อว่า  เชคนูรีย์, ฮูเซ็น มุฮัซดิซ นูรีย์, คอตะมุ้ลมุฮัซดะซีน , อัลลามะฮ์มุฮัซดิซ นูรีย์ , มีรซา ฮูเซ็น นูรีย์, อัลลามะฮ์ นูรีย์, , มีรซา นูรีย์,

หลังคาทรงโค้งขนาดใหญ่ในตลาดแห่งเมืองกุม เกิดขึ้นในยุค Qajar ซึ่งตั้งอยู่ใน เมืองกุมภายในตลาด ซึ่งผลงานชิ้นนี้ได้รับการจดทะเบียนเป็นหนึ่งในผลงานระดับชาติของอิหร่านเมื่อวันที่ 2 สิงหาคม 1997 โดยมีหมายเลขทะเบียน 1902    หลังคาทรงโค้งนี้ถือเป็นเพดานที่ใหญ่ที่สุดของอิหร่าน สถาปัตยกรรมของอาคารนี้ได้รับการออกแบบโดยปรมาจารย์นามว่า ฮาซัน กุมมี ผู้ดูแลอาคารคือ ท่านซัยยิด มะห์หมูด ตะบาตะบาอีย์ หนึ่งในพ่อค้าของเมืองกุม

มัสยิด ญัมการอน เป็นมัสยิดที่อยู่ห่างจากเมือง กุม ไปทางถนน กาชาน 6 กิโลเมตรใกล้กับหมู่บ้านญัมการอน  การก่อสร้างอาคารหลังนี้ตามคำบอกเล่าของมุฮัซดิซ นูรีย์ เกี่ยวข้องกับบุคคลหนึ่งที่ชื่อว่า เช็ค ฮาซัน บิน มัซลาห์ ญัมการอนีย์  ตามคำกล่าวของเขา เขาได้พบกับอิมามมะห์ดี อิมามท่านที่ 12