อนุสรณ์สถานทางประวัติศาสตร์นี้ตั้งอยู่ห่างจากเมืองชีร์วาน 6 กม. และตรงบริเวณทางทิศตะวันออกเฉียงเหนือมีฮะรัมของอิมามซอเดห์ ฮัมซะห์ เรซา (อ) ตั้งอยู่ สุสานตัยมูรีย์ชีร์วานที่ตั้งอยู่ด้านล่างนั้นมีอุโมงค์อยู่ทั้ง2ฝั่ง ผู้เชี่ยวชาญบางคนเชื่อว่า อุโมงค์แห่งหนึ่งทอดยาวไปจนถึงหมู่บ้าน ปราสาท ซูว์ ห่างจากหลุมฝังศพ 20 กิโลเมตร โดยร่องรอยของมันไม่เป็นที่ทราบแน่ชัด แต่ยังคงทอดยาวถึง 200 เมตร และบนเนินสูงของหมู่บ้านปราสาท ซูว์ ก็จะเห็นซากปราสาทที่สร้างขึ้นในสมัยของตัยมูรีย์
คฤหาสน์และสวนอักบารีเยห์ เป็นหนึ่งในอาคารประวัติศาสตร์ของเมือง บีรญันด์ อาคารหลังนี้สร้างขึ้นในสมัย กอญอร โดย ชันกัต อัล มุลูก เป็นอาคารสองชั้น มีสวนนี้ตั้งอยู่สุดถนน มุอัลลิม ในหมู่บ้าน อักบารีเยห์ ซึ่งเป็นส่วนหนึ่งของจังหวัด โครอซานใต้ ด้วยการขยายตัวของเมือง บีรญันด์ สวนแห่งนี้จึงตั้งอยู่ในตัวเมือง สวนแห่งนี้ได้รับการขึ้นทะเบียนเป็นมรดกโลกโดยองค์การยูเนสโกในการประชุมยูเนสโกครั้งที่ 35 ในปี 2554 สวนแห่งนี้ชื่อ “อาคารอักบารีเยห์,มัสยิดเเละคฤหาสน์เเละสวน” ซึ่งได้รับการขึ้นทะเบียนเป็นอนุสรณ์สถานแห่งชาติแห่งหนึ่งของอิหร่านเมื่อวันที่ 2 มิถุนายน พ.ศ. 1378 โดยมีทะเบียนเลขที่ 2326
Taq-e Bostan (หมายถึงซุ้มประตูหิน) ซึ่งการสกัดหิน และจารึกมีขึ้นในสมัยซาซาเนียน ซึ่งตั้งอยู่ในอิหร่านในย่าน Taq-e Bostan ทางตะวันตกเฉียงเหนือของเมืองเคร์มอนชอฮ์และทางตะวันตกของอิหร่าน ผลงานชิ้นนี้สร้างขึ้นในศตวรรษที่สามและมีคุณค่าทางศิลปะและประวัติศาสตร์อย่างมาก ฉากประวัติศาสตร์หลายฉาก เช่น พิธีราชาภิเษกของโคสโร พารวีซ, พิธีราชาภิเษกของอัรด์ชีร ที่2, พิธีราชาภิเษกของชอฮ์พูรที่ 2 และ 3 ตลอดจนศิลาจารึก หลายแผ่นในอักษรปาห์ลาวี และพิธีล่าหมูป่าโดยพลม้า และเล่นดนตรี ซึ่งมีการสลักที่เครื่องดนตรีด้วย การมีของภูเขาและน้ำพุในสถานที่นี้ ทำให้กลายเป็นสถานที่ท่องเที่ยวที่สวยงามซึ่งเป็นที่สนใจมาตั้งแต่สมัยโบราณจนถึงปัจจุบัน
Behistun สถานที่ทางประวัติศาสตร์และวัฒนธรรม (ซึ่งได้รับการขึ้นทะเบียนเป็นสถานที่ ในรายชื่ออนุสรณ์สถานแห่งชาติของอิหร่าน) เป็นสถานที่ทางประวัติศาสตร์และโบราณคดีที่เกี่ยวข้องกับยุคประวัติศาสตร์ต่างๆ ก่อนอิสลาม หลังอิสลาม และยุคก่อนประวัติศาสตร์ Behistun เป็น พื้นที่ทางประวัติศาสตร์และวัฒนธรรม ที่ตั้งอยู่บนเนินเขา ซึ่งอยู่ใกล้กับถนนโบราณเส้น เคร์มอนชอฮ์ ไปยัง ฮาเมดอน ผลงานทางประวัติศาสตร์และวัฒนธรรมชิ้นนี้ได้รับการขึ้นทะเบียนเป็นหนึ่งในอนุสรณ์สถานแห่งชาติของอิหร่านเมื่อวันที่ 29 กันยายน 2002โดยมีหมายเลขทะเบียน 6463 จนถึงขณะนี้ งานประวัติศาสตร์ของภูเขาบิสตันจำนวน 28 ชิ้นได้รับการขึ้นทะเบียนในรายการอนุสรณ์สถานแห่งชาติของอิหร่าน และ 13 ชิ้นที่มีหินBehistunจารึกได้รับการขึ้นทะเบียนเป็นมรดกโลกโดย UNESCO เมื่อวันที่ 8 กรกฎาคม 2005
ศาสนสถานอนาฮิตา เป็นอนุสรณ์สถานทางประวัติศาสตร์ของเมืองค็องคอเว็ร ซึ่งตั้งอยู่ตรงถนนเส้นจากฮาเมดานไปยังเคอร์มันชาห์ ซึ่งตั้งอยู่บนถนนประวัติศาสตร์เฮกเมทาเน ติสโฟน ผลงานชิ้นนี้ได้รับการขึ้นทะเบียนเป็นผลงานระดับชาติชิ้นแรกของอิหร่านในงานระดับชาติของอิหร่าน เมื่อวันที่ 16 กันยายน 1931 โดยมีหมายเลขทะเบียน 31 อาคารหลังนี้เป็นอาคารหินที่ใหญ่เป็นอันดับสองในประเทศรองจาก Persepolis
ชะฮอร์คอพีย์ เป็นอาคารรูปสี่เหลี่ยมที่มีมาตั้งแต่สมัยซาซานิด ซึ่งตั้งอยู่ในวังชีรีน ทางตอนเหนือของเมืองนี้ ผลงานชิ้นนี้ได้รับการขึ้นทะเบียนเป็นหนึ่งในผลงานระดับชาติของอิหร่าน เมื่อวันที่ 12 กรกฎาคม ค.ศ. 2000 โดยมีหมายเลขทะเบียน 2746
รูปปั้น Hercules แกะสลักจากหินตั้งอยู่ตรงทางหลวงตะวันออก-ตะวันตกของเส้นทางสายไหม หรือ ทางหลวงโคโรซานในพื้นที่ประวัติศาสตร์ Biston ใกล้ เคร์มอนชอฮ์รูปปั้นนี้สร้างขึ้นในยุคซีลูกีย์
ห้องอาบน้ำฟีน ตั้งอยู่ในสวนฟีน ณ เมืองกาชาน เป็นห้องอาบน้ำที่เก่าแก่ที่มีความโด่งดังเนื่องจากมีการสังหาร Mirza Taqi Khan Amirkabir อธิการบดีของ Naseruddin Shah Qajar เมื่อวันที่ 10 มกราคม 1852 ทางตอนใต้ของสวนฟีน มีห้องอาบน้ำ 2 แห่ง ซึ่งเรียกว่าห้องน้ำเล็กและใหญ่ ห้องน้ำขนาดเล็กสร้างขึ้นตั้งแต่สมัยซาฟาวีย์พร้อมกับอาคารเดิมของสวนฟีน ห้องอาบน้ำขนาดใหญ่นี้สร้างขึ้นในยุค Qajar ตามคำสั่งของ Fath Ali Shah ห้องน้ำใหญ่สำหรับผู้ปกครอง และห้องน้ำขนาดเล็กสำหรับข้าทาสบริวาร ในห้องน้ำแต่ละห้องประกอบด้วย ทางเข้า เรือนพักสำหรับผู้ที่ไม่มีบ้าน น้ำพุ บ่อน้ำร้อน พื้นที่ทำความสะอาด และห้องแต่งตัว มีช่องสำหรับเปลี่ยนน้ำในบ่อน้ำร้อน และมีสระน้ำขนาดเล็ก ผนังห้องอาบน้ำยิงด้วยวัสดุกันซึมชนิดพิเศษ (ทราย ปูนขาว) ห้องน้ำนี้มีทางเดินหลายทาง มีสถาปัตยกรรมที่งดงาม ห้องอาบน้ำฟีน ขึ้นทะเบียนในรายการมรดกโลกของ UNESCO ในรายการอนุสรณ์สถานแห่งชาติของอิหร่านเมื่อวันที่ 7 ธันวาคม 1935 หลังจากความพยายามหลายปี UNESCO ยังได้ขึ้นทะเบียน […]
บ้านบูรูเยิรดีย์ เป็นหนึ่งในอนุสรณ์สถานทางประวัติศาสตร์ของเมือง กาชาน อาคารแห่งนี้ตั้งอยู่ในบริเวณสุลต่าน มีร์ อะหมัด และสร้างขึ้นในช่วงครึ่งหลังของศตวรรษที่ 13 ในช่วงสมัยกาญาร์ และได้รับการขึ้นทะเบียนภายใต้หมายเลข 1083 ในรายชื่ออนุสรณ์สถานแห่งชาติของประเทศ บ้านหลังนี้แสดงผลงานศิลปะที่สวยงามที่สุดชิ้นหนึ่งของสถาปัตยกรรมอิหร่าน โดยมีเครื่องเบี่ยงลมรูปพระจันทร์เสี้ยวที่สวยงามบนหลังคาห้อง การก่อสร้างอาคารมีอายุย้อนไปถึง ปี 1883
Sialk เป็นชื่อของอารยธรรมแห่งแรกของอิหร่านตอนกลางของกาชาน พื้นที่โบราณของSialk ซึ่งตั้งอยู่ในเขตฟีนของ Kashan มีอายุมากกว่าแปดพันปี เนินเขานี้เป็นซากปรักหักพังของซิกกูแรตอิหร่านโบราณ เกือบ 8,000 ปีก่อนคริสตกาล ผู้คนที่อาศัยอยู่ในถ้ำที่สูงของอิหร่านได้ย้ายไปยังที่ทะเลทรายตามการเปลี่ยนแปลงของสภาพอากาศ และเริ่มต้นชีวิตใหม่ ซึ่งมีความเจริญก้าวหน้าในอารยธรรมเมื่อเทียบกับยุคก่อน พวกที่เก่าแก่ที่สุดในทะเลทรายคือชาว Sialk ใกล้ เมืองกาชาน ซึ่งมีการพบร่องรอยการใช้ชีวิตของพวกเขา