การฝังหินเทอร์ควอยซ์ (Firoozeh Koobi) เป็นหนึ่งในแขนงงานหัตถกรรมไม่กี่ประเภทที่มีความงดงามและเสน่ห์เฉพาะตัวของงานฝีมืออย่างแท้จริง โดยว่ากันว่าศิลปะแขนงนี้มีอายุราว 60 ปี ย้อนกลับไปในสมัยที่ชายคนหนึ่งชื่อ ยูเซฟ ฮาคีเมียน ซึ่งเป็นที่รู้จักในชื่อ โมฮัมหมัด เรซา เริ่มทำการฝังหินเทอร์ควอยซ์ลงบนเครื่องประดับต่าง ๆ เช่น กำไล เข็มกลัด ต่างหู ฯลฯ ที่เมืองมัชฮัด
ต่อมาอีกประมาณ 20 ปี ศิลปะนี้ก็ถูกนำมายังเมืองอิสฟาฮานโดยช่างฝีมืออีกคนหนึ่งชื่อ ฮัจญ์ ดาดอช ซึ่งก็เป็นชาวมัชฮัดเช่นกัน
ที่อิสฟาฮาน การฝังหินเทอร์ควอยซ์ไม่ได้จำกัดอยู่แค่เครื่องประดับเท่านั้น แต่ยังถูกนำมาใช้ตกแต่งภาชนะต่าง ๆ เช่น จาน แก้ว เหยือกน้ำกุหลาบ ฯลฯ โดยมีแรงงานจำนวนหนึ่งทำงานในเวิร์กช็อปของ “ฮัจญ์ ดาดอชและบุตรชาย” และในขั้นตอนบางอย่าง เช่น การจัดเรียงหินเทอร์ควอยซ์ลงบนผลงาน ก็มีแรงงานหญิงเข้ามามีบทบาทร่วมด้วย
หนึ่งในงานที่เกี่ยวข้องกับการฝังหินเทอร์ควอยซ์คือ การเตรียมโครงสร้างพื้นฐานของชิ้นงาน ซึ่งจะดำเนินการแยกต่างหากในเวิร์กช็อปของช่างทอง โดยช่างทองสองคนที่รับหน้าที่ผลิตโครงสร้างพื้นฐานให้กับเวิร์กช็อปของฮัจญ์ ดาดาชในช่วงแรก ได้ค่อย ๆ เข้ามามีบทบาทในการฝังหินเทอร์ควอยซ์ด้วย และปัจจุบันก็ยังคงทำงานในสาขานี้อยู่
ในปัจจุบัน ศิลปะการฝังหินเทอร์ควอยซ์เป็นงานหัตถกรรมที่มีอยู่เฉพาะในเมืองอิสฟาฮานเท่านั้น และจำนวนช่างฝีมือที่ทำงานในแขนงนี้ก็มีจำนวนน้อยมาก จำกัดอยู่เพียงไม่กี่คนเท่านั้น.
