پیرو قراردادی که در سال 1371 خورشیدی بین سازمان میراث فرهنگی و پرویز بهزاد (پسر استاد حسین بهزاد) منعقد گردید تعداد 289 اثر از آثار استاد حسین بهزاد “مینیاتور” در اختیار سازمان میراث فرهنگی قرار گرفت و مقرر گردید موزه ای با نام “موزه استاد بهزاد” جهت حفظ ، نمایش و پژوهش درآثار این هنرمند گرانقدرافتتاح گردد . به همین جهت ساختمانی در مجموعه 110 هکتاری سعدآباد در نظر گرفته شد که این بنا در اواخر دوره قاجار ساخته شده است و در دوره پهلوی اول با نام ” کاخ کرباسی ” دفتر کار و استراحتگاه رضا شاه در سعدآباد بود و در دوره گذشته به عنوان اقامتگاه تابستانی رضا پهلوی از دوره کودکی تا نوجوانی با نام “کاخ ولیعهد” مورد استفاده قرار می گرفت . این بنا پس از انقلاب، به عنوان انبار جهت گردآوری وسایل برخی از کاخها مورد استفاده بود تا در سال 1372 خورشیدی پس از انتخاب و تغییر کاربری آن جهت تبدیل به موزه بهزاد ، با ایجاد تغییرات در فضای داخلی رسما در 28 اردیبهشت 1373 خورشیدی به مناسبت صدمین سالگرد تولد استاد حسین بهزاد درروزجهانی موزه ها افتتاح گردید. این موزه از سال 1385 خورشیدی به دلیل تغییر در سیستم تاسیساتی و الکتریکال ساختمان و نیز انجام برخی مرمت های لازم و مقاوم سازی بنا تعطیل شد و از سال 1391 خورشیدی با شرایط بهتر و رعایت برخی از استانداردهای موزه ای بازگشایی شد و به عنوان یک موزه تخصصی به فعالیت خود در راه اعتلای فکر و فرهنگ مردم ادامه می دهد.همچنین این موزه در سال 1392 خورشیدی از سوی ایکوم ایران (شورای جهانی موزه ها در ایران) در بخش “تلاش برای بقا” موزه نمونه شناخته شد و مورد تقدیر قرار گرفت. موزه استاد بهزاد دارای پنج سالن با آثار متنوعی از طراحیهای مدادی و مرکبی ، نگارگریهای رنگی با مضامین مختلف از دوره های چندگانه کاری هنرمند و استاد ارزشمند ، حسین بهزاد مینیاتور می باشد .
