ศออิบ ตับรีซีย์

ศออิบ ตับรีซีย์ ชื่อเต็มของเขา มีร์ซา มูฮัมหมัด อาลี ตับรีซีย์ เป็นหนึ่งในกวีชีอะฮ์แห่งฮิจเราะห์ในศตวรรษที่ 11 ผู้เขียนบทกวีบรรยายเรื่องราวอะห์ลุลอัลบัยต์ อ. และเหตุการณ์กัรบาลา เขาเดินทางไปอินเดียหลายครั้ง บทกวีของเขาได้รับการขานรับไม่เพียงแต่ในอิหร่านเท่านั้น แต่ยังรวมถึงในอินเดียด้วย

รองจาก ซะอ์ดีย์  ฮาฟิซ และ เมาว์ลาวีย์  ดิวานกวี ของ ศออิบ ถือเป็นผลงานที่สำคัญที่สุดชิ้นหนึ่งของเขาในวรรณคดีเปอร์เซีย  ศออิบถูกถือว่าเป็นลูกหลานของชัมซุดดีน มูฮัมหมัด มัฆริบีย์ ตับรีซีย์  เขามีความเชี่ยวชาญในวิชาการแขนงต่างๆ เช่น วรรณกรรม รหัสยะ และปรัชญา บทกวีของเขาเขียนตั้งแต่ 80,000 ถึง 300,000 บท ตามที่บรรดานักกวีกล่าวไว้ว่า สไตล์ของศออิบ มีความโดดเด่นและมีเอกลักษณ์เฉพาะตัวในแง่ของการใช้คำที่หลากหลายและการผสมผสานที่แตกต่างกัน

กวีและนักวิชาการบางคน นอกเหนือจากยกย่องศออิบแล้ว ยังได้กล่าวถึงบทกวีของเขาในหนังสือและลอกเลียนสไตล์ของเขา เนื่องจากบทกวีของเขาใช้กันอย่างแพร่หลายในหนังสือของนักค้นคว้าและนักเขียนเช่น คอนกอนีย์   ฮะซีน ลอฮิญีย์ ออกอ โบโซรก์ เตะห์รานีย์  นอเซ็มฮัรวีย์  วาเระห์ ดอเฆ็สตานีย์ และซะฟูต ตับรีซีย์

ชื่อเสียงที่แพร่หลายของเขา นอกเหนือจากอิหร่านแล้ว บทกวีของเขายังได้รับการตอบรับจากผู้ปกครองและผู้คนในอินเดีย บทกวีของเขาได้รับความนิยมอย่างมากในหมู่ผู้คนในประเทศนั้น กล่าวกันว่า จักรพรรดิตุรกี (อดีตออตโตมัน) และสุลต่านอินเดียได้เขียนจดหมายถึงกษัตริย์แห่งอิหร่าน เพื่อขอ ดีวานศออิบ

ศออิบ ตับรีซีย์ เป็นบุตรชายของ มีร์ซา อับดุลเราะฮีม ตับรีซีย์ บิดาของเขาเป็นหนึ่งในพ่อค้าของตับรีซ และตามคำร้องขอของชาห์อับบาสที่ 1 เขาจึงอพยพไปยังอิศฟาฮานและตั้งรกรากอยู่ในละแวกใกล้เคียงกับสถานที่ที่เรียกว่าอับบาส ออบอดศออิบเกิดที่เมืองนี้ อย่างไรก็ตาม ยังมีการกล่าวอ้างว่าเขาเกิดที่เมืองตับรีซด้วย

ศออิบ ตับรีซีย์ คือเลูกหลานของชัมซุดดีน มูฮัมหมัด มัฆริบีย์ ตับรีซีย์  กวีที่มีชื่อเสียงแห่งศตวรรษที่ 8 และ 9 ของฮิจเราะห์ ว่ากันว่า ศออิบเสียชีวิตในปี 1081 หรือ 1087 ฮ.ศ ในเมืองอิศฟาฮาน ร่างของเขาถูกฝังในสวนที่เรียกว่า บ็อฆ ออกอ

ดีวานศออิบ ได้รับการตีพิมพ์ครั้งแรกในอินเดียในปี 1264 ฮ.ศ สี่หมื่นบท และในอิหร่าน มีการตีพิมพ์บทกวีของเขาจำนวน73,000 บท ขณะนี้มีบทกวีของเขาเขียนตั้งแต่ 80,000 ถึง 300,000 บท นอกจากนี้ยังมีอีกสองหมื่นบทที่เป็นภาษาตุรกีอีกด้วย นอกจากนี้หนังสือของ Bayaz หรือ Safina ซึ่งมีบทกวีสองหมื่นห้าพันบทจากบทกวีที่เลือกไว้ของกวี 691 คน

.