บอบอ ตอเฮ็ร เป็นนักรหัสยะ นักกวีชาวอิหร่าน และนักแต่งโคลงสั้น ๆ อาศัยอยู่ในปลายศตวรรษที่ 4 และกลางศตวรรษที่ 5 ปีของอิหร่าน ในช่วงยุคเซลจุคของทูเกรล เบย์   บอบอ เป็นฉายาที่ตั้งให้กับสาวกผู้เคร่งครัด บทกวีของบอบอ ตอเฮ็ร เขียนเป็นภาษาโลรีย์ แหล่งข้อมูลส่วนใหญ่แนะนำเขาว่าเป็นชาวเมือง ฮัมเมะดอน

โอมาร์ คัยยัม เนชอบุรีย์ (ชื่อเต็ม ฆิยาซุดดีน อาบุ้ลฟัตฮ์ โอมาร์ บิน อีบรอฮีม คัยยัม เนชอบุรีย์) (เกิดปี 440 เสียชีวิตปี517 ฮ.ศ) เรียกอีกชื่อว่า คัยยามี  คัยยัม เนชอบุรีย์  โอมาร์

เมาลาวีย์ มีชื่อเต็มว่า ญาลาลุดดีน มูฮัมหมัด บัลคีย์  เกิดในปี 604 เสียชีวิตในปี  672 เป็นนักกวีชาวอิหร่านในศตวรรษที่ 7 เมาลาวีย์ อยู่ในมัสฮับฮานาฟีเหมือนกับบรรพบุรุษของเขา แต่บางคนถือว่าเขา เป็นชีอะฮ์เพราะบทกวีหลายบทที่เมาลาวีย์ แต่งบรรยายถึงอิมามอาลี (อ.) และเหตุการณ์กัรบาลา เหตุการณ์ที่ทรงคุณค่าที่สุดในชีวิตของเมาลาวีย์ คือการพบกับ

อบู มูฮัมหมัด มุชัฟฟะรุดดีน มุศเละห์ บิน อับดุลลอฮ์ บิน มุชัฟร็อฟ หรือชื่อที่เป็นที่รู้จักกันคือ ซะอ์ดีย์ เป็น นักกวี และนักเขียนชาวอิหร่าน นักวรรณกรรมตั้งชื่อให้เขาว่า ปรมาจารย์แห่งวาจา ราชาแห่งวาจา เขาศึกษาที่ เนะซอมีเยะห์ แห่งกรุงแบกแดด ซึ่งถือเป็นศูนย์กลางทางวิชาการและความรู้ที่สำคัญที่สุดในโลกอิสลามในขณะนั้น

คอเญะห์ ชัมซุดดีน มูฮัมหมัด บิน บะฮาอุดดีน มูฮัมหมัด ฮาฟิซ ชีรอซีย์ (เกิดปี727-เสียชีวิตปี 792 ฮ.ศ.) รู้จักกันในชื่อ ฮาฟิซ เป็นชาวอิหร่าน บทกวีของเขาส่วนใหญ่เป็นโคลง เป็นที่ทราบกันดีว่า ฮาฟิซ เปลี่ยนมาใช้รูปแบบการพูดของ คอญะวีย์ เกรมอนีย์

เรื่องราวมหากาพย์และเหตุการณ์ทางประวัติศาสตร์ของอิหร่านมาจากยุค Sasanian ซึ่งส่วนใหญ่เกี่ยวข้องกับอิหร่านตะวันออกและเอเชียกลาง ซัยยิด ฮาซัน อามีน ถือว่าสไตล์การเขียนชาห์นาเมห์ของเฟร์โดว์ซีมีที่มาจากสไตล์ของอัลกุรอาน นักวิจัยวรรณกรรมและนักวิชาการชาห์นาเมห์ส่วนใหญ่เห็นพ้องกันว่าเฟร์โดว์ซีเป็นชีอะฮ์ ในคำนำของหนังสือและตอนท้ายของเรื่องเล่า เขาได้สาธยายและสรรเสริญอัลลอฮ ซบ. ท่านนบีมูฮัมหมัด ซล. และท่านอิมาม อาลี อ. ฮากีม อบุลกอเซ็ม ฮาซัน บิน

อบูอับดุลลอฮ์ ญะอ์ฟัร บิน มูฮัมหมัด บิน ฮากีม บิน อับดุลเราะห์มาน บิน อาดัม รู้จักกันในชื่อ รุเดะกีย์ หรือที่รู้จักในนามปรมาจารย์แห่งกวี เกิดเมื่อวันที่ 4 เดย์  ปี 237 เป็นกวีชาวอิหร่านผู้โด่งดังคนแรกในสมัยซามานี ในศตวรรษที่

มุรตะฏอ มุเฏาะฮะรีย์   หรือที่รู้จักในชื่อ ชะฮีด มุเฏาะฮะรีย์  หรือ ครู มุเฏาะฮะรีย์ ท่านเป็นนักคิดนักเขียนชีอะห์ในศตวรรษที่ 14 ฮ.ศ  เป็นหนึ่งในลูกศิษย์ของ อัลลามะฮ์ ตะบาตะบาอีย์  และ อิมามโคมัยนี  ชะฮีด มุเฏาะฮะรีย์ ถือว่า เป็นหนึ่งในผู้มีอิทธิพลและเป็นหนึ่งในผู้นำทางปัญญาของการขับเคลื่อนการปฏิวัติอิสลามแห่งอิหร่าน เป็นหัวหน้าสภาการปฏิวัติจนถึงวันที่ท่านถูกสังหาร

ฟะรอบี เชี่ยวชาญด้านวิชาการ ปรัชญา ตรรกศาสตร์ สังคมวิทยา การแพทย์ คณิตศาสตร์ และดนตรี ผลงานส่วนใหญ่ของเขาอยู่ในสาขาปรัชญา ตรรกศาสตร์ สังคมวิทยา และการเขียนสารานุกรม เขาเป็นนักปรัชญาคนแรกที่ในยุคอิสลาม เขาจึงถูกเรียกว่า “ปรมาจารย์แห่งนักปรัชญา”  ฟะรอบี เกี่ยวข้องกับสำนักคิด Neo-Platonist เขาจึงพยายามประสานแนวคิดของ เพลโต

ศัดรุดดีน มูฮัมหมัด บิน อิบรอฮีม ชีรอซีย์  (เสียชีวิตในปี 1050 ฮ.ศ.) รู้จักในนาม มุลลาศัดรอ นักปรัชญา และผู้ก่อตั้งสำนักคิดปรัชญา ฮิกมัต มุตะออลียะห์ ซึ่งอยู่ในฐานะสำนักคิดปรัชญาที่สำคัญที่สุดอันดับสามในโลกอิสลาม เขายังเป็นที่รู้จักในชื่อ ซาดร์ อัล-ฮุกุมา และ ซาดร์