ซัยยิด มูฮัมหมัด ฮูเซน บะห์ยัต ตับรีซีย์  หรือที่รู้จักในชื่อ ชะห์รียอร เป็นหนึ่งในกวีชีอะฮ์ชาวอิหร่านร่วมสมัยที่เขียนบทกวีสรรเสริญ อะห์ลุลบัยต์  อาลี เอย ฮุมอเยะ ระห์มัต เป็นหนึ่งในบทกวีที่มีชื่อเสียงที่สุดของเขาที่บรรยายถึงอิมามอาลี อ. และแต่งบทกวีอันโด่งดังที่เป็นภาษาตุรกี อาซารีย์ ชื่อว่า Heydar Babaye

อาลี อิสฟันยอรีย์ (เกิด 21 ออบอน 1276 – เสียชีวิต 13 เดย์ 1338) หรือที่รู้จักในชื่อ นีมา ยูชีจ เป็นกวีชาวอิหร่าน เขาเป็นผู้ก่อตั้ง บทกวีเปอร์เซียฉบับใหม่ และ ได้รับฉายาว่า บิดาแห่งกวีนิพนธ์รูปแบบใหม่ในอิหร่าน

มีร ฮูแชงก์ อิบติฮอจ (เกิด 6 อิสฟัน 1306 – เสียชีวิต 19 โมรดอด 1401) หรือที่รู้จักในชื่อ ซอเยะห์ เป็นนักกวีนักวิจัยสังคมนิยมชาวอิหร่าน เขาตีพิมพ์หนังสือเล่มแรกของเขาชื่อ เสียงพลงแรกในปี 1325 ในบรรดาผลงานอื่น ๆ

มะห์ดี อิควาน ซอลิซ  เป็นนักกวี นักวรรณกรรม  และนักดนตรีชาวอิหร่านที่มีชื่อเสียง เขาเป็นผู้ชนะเลิศในเทศกาลบทกวีนานาชาติ Fajr ครั้งแรกในหมวดระดับชาติและความรักชาติ บทกวีของเขามีบริบททางสังคม บางครั้งเขาก็บรรยายถึงเหตุการณ์ในชีวิตของผู้คน นอกจากนี้ยังมีน้ำเสียงที่ยิ่งใหญ่ผสมกับความแข็งแกร่งและน้ำหนักของบทกวี Khorasani และยังมีองค์ประกอบที่ใหม่ๆอีกด้วย อิควาน ซอลิซ มีความสามารถในการแต่งบทกวีเปอร์เซียคลาสสิก  เขาทิ้งบทกวีไว้ทั้งสองรูปแบบ นอกจากนี้เขายังคุ้นเคยกับการเล่นกีต้าร์และดนตรีอีกด้วย บิดาของเขาชื่อ

เนะซอมีย์ กันญะวีย์ ซึ่งมีชื่อเต็มว่า อิลยาส บิน ยูซุฟ บิน ซะกี บิน มุอัยยัต (เสียชีวิตในระหว่างปี 576 ถึง 606 ฮ.ศ) เป็นกวีนักเล่าเรื่องภาษาเปอร์เซียชาวอิหร่าน และเป็นหนึ่งในเสาหลักของบทกวีเปอร์เซีย และยังเขียนบทกวีเกี่ยวกับอิหม่ามอาลี เนะซอมีย์ เป็นปรมาจารย์ด้านวิชาการในสมัยของเขา

อัตตอร เนชอบูรีย์ เป็นนักกวีและนักรหัสยะในศตวรรษที่6และ7 ทางจันทรคติ เขาเชี่ยวชาญในวิชาการต่างๆ เช่น อัลกุรอาน ฮะดีษ นิติศาสตร์ ตัฟซีร์ การแพทย์ ดาราศาสตร์ และเทววิทยา อัตตอร มีบทกวีมากมายที่เกี่ยวกับความประเสริฐของคอลีฟะห์ ซึ่งแสดงให้เห็นว่าเขาอยู่ในมัสฮับอะห์ลิลซุนนะห์  แต่เขายังแต่งบทกวีหลายบทด้วยกันเพื่อสรรเสริญท่านอะลี และ อะห์ลุลบัยต์ อ.

ศออิบ ตับรีซีย์ ชื่อเต็มของเขา มีร์ซา มูฮัมหมัด อาลี ตับรีซีย์ เป็นหนึ่งในกวีชีอะฮ์แห่งฮิจเราะห์ในศตวรรษที่ 11 ผู้เขียนบทกวีบรรยายเรื่องราวอะห์ลุลอัลบัยต์ อ. และเหตุการณ์กัรบาลา เขาเดินทางไปอินเดียหลายครั้ง บทกวีของเขาได้รับการขานรับไม่เพียงแต่ในอิหร่านเท่านั้น แต่ยังรวมถึงในอินเดียด้วย รองจาก ซะอ์ดีย์  ฮาฟิซ และ เมาว์ลาวีย์

มาลุดดีน อาบุ้ลอาตออ์ มะหมูด บิน อาลี บิน มะหมูด หรือที่รู้จักในชื่อ คอญะวีย์ เกร์มอนีย์  เรียกสั้นๆว่า  คอญูว์ เป็นหนึ่งในกวีในช่วงครึ่งแรกของศตวรรษที่ 8 หลุมฝังศพของ คอญูว์ อยู่ใน Tang Allah Akbar

มูฮัมหมัด ตะกี บาฮาร์  เกิดวันที่ 18 ออซัร 1265 เสียชีวิต 1 โอรเดะเบเฮช 1330 มีฉายาว่า มาลิก อัล-ชุอารออ์ ชื่อเล่นว่า บาฮาร์ เป็นนักกวี นักเขียน นักเขียน นักหนังสือพิมพ์

รุคชันเดะห์ เอียะติซอมีย์ มีชื่อเล่นว่า พารวีน (เกิดปี 1285- เสียชีวิตปี 1320) หนึ่งในนักกวีสตรีชาวอิหร่าน พารวีน เติบโตขึ้นมาภายใต้อิทธิพลของบุคลิกภาพทางวิชาการและวรรณกรรมของ Etisam al-Molk บิดาของเธอ และเธอแต่งบทกวีบทแรกเมื่ออายุเจ็ดขวบ สไตล์บทกวีของเธอเป็นสไตล์โบราณ บทกวีของ Etisami ประกอบด้วยธีมทางศีลธรรม (บางครั้งก็มีกลิ่นไอทางการเมือง)